De afgelopen twee maanden speelde er veel in mijn leven en ben ik eigenlijk compleet stil geworden online. Wellicht is het jullie opgevallen, wellicht nog niet. Ik wil jullie in ieder geval even bijpraten zoals ik altijd doe. Zo eerlijk en open als ik ben, wil ik dit nu ook zijn en ik hoop op iedereen zijn begrip.

Mijn zus is overleden

Zoals jullie weten is mijn vader in 2011 binnen 6 weken overleden. Hij had kanker een zeer agressieve kanker en kreeg geen eens de kans om nog te vechten voor zijn leven. Nu heeft het noodlot opnieuw toegeslagen binnen ons gezin en is mijn zus vorige week overleden (32 jaar) na een zelfde korte ziekteperiode en waarschijnlijk de zelfde kanker als mijn vader. Mijn zus is erg gesteld op haar privacy en had een hekel aan social media. Ze vond het heel vaak gek dat ik zoveel online deelde en daarom hou ik de details, ter ere en wens van haar en haar gezin, beperkt.

Hartverscheurend

Ik kan jullie niet uitleggen hoeveel pijn dit doet. Je vader verliezen met 47 jaar hoort niet, maar een jonge meid in de bloei van haar leven, op 32 jaar, hoort al helemaal niet. Onze families zijn er kapot van. Waar we net na 7 jaar onze draai vonden met het verlies van mijn vader, krijgen we nu nog een klap er achteraan. We moeten hier weer doorheen, we moeten weer onze weg gaan vinden en een manier om er mee te gaan leven. Een zware taak!

LindasResources, stoppen?

Door het overlijden van mijn vader wist ik al ”er is meer dan alleen werken”. Hij werkte zo hard dat ik soms vind dat hij te weinig heeft kunnen genieten van het leven. Deze wake up call was toen al duidelijk en ik heb toen besloten nooit meer TE hard te werken voor een baas, omdat leven veel belangrijker is.

Door het overlijden van mijn zus ben ik weer gaan nadenken over mijn eigen leven. Ik ploeter al 2 jaar keihard voor LindasResources. Soms stop ik alle laatste beetjes energie die ik heb in LindasResources. Doordat ik dit doe heb ik soms geen puf en energie voor familie en vrienden. Ik wou bijvoorbeeld dat ik vaker was afgereisd naar mijn zus in Groningen. Mijn hobby is een beetje uit de hand gelopen.

Een break

Nu is thuis op de bank zitten en niks doen behoorlijk geestdodend. Dus ik wil wel iets blijven doen. Het is een stukje zingeving, contact met mensen online, waardering van hen die mij ook energie geven. Maar mijn grootse wilde plannen zijn echt even op een laag pitje. Ik wil nog energie overhouden voor de mensen om wie ik geef. Ik wil de komende tijd rust pakken en er zijn voor mijn zus haar gezin en onze families. Ik wil meer leven! Bewust leven! Zoals mijn zus ook altijd deed. Ik ben niet voor niets volledig afgekeurd en dat is soms ook even goed om te realiseren en bij stil te staan. Ik blijf altijd maar gaan.

De komende tijd: klanten en jullie online

Jullie kunnen nog steeds vragen insturen en deze zal ik of mijn lieve ”collega” Rianne Dillen beantwoorden. Klanten kunnen nog steeds met vraagstukken bij mij terecht. Per ”opdracht” bekijk ik of ik deze wil en kan oppakken of dat ik je doorverwijs naar de best passende persoon bij dit ”probleem”. Ik heb een mooi netwerk aan goede HR mensen en advocaten! De beste!

Ik ben een tijd minder online en schrijf voorlopig even geen nieuwe stukken. Ik pak dit op wanneer ik hier weer aan toe ben en hier weer creativiteit voor heb.

Er is meer dan werken!

Ik hoop dat dit ook voor iedereen die dit leest een wake up call gaat zijn. Stop met alleen maar ”druk” zijn. Geniet met de mensen die je lief hebt, want je weet nooit wanneer de dood jouw huis binnenstapt! Niet om je een rot gevoel te geven, maar hoe jong of gezond je ook eet drinkt en bent, je weet het nooit!

Lieve zus wat ga ik je missen en wat doet dit pijn! (L)